Goizeko lehen ordutan alde zaharreko kaleetan zehar ibiltzea zentzumenetarako esperientzia bat da, beti onuragarria ez dena. Zarama tonek lurra hornitzen dute kaleei itxura berezia emanez. Baina inor ez da harritzen, jakin badakielako Iruñea hainbeste gonbidatuentzat etxe txikia dela.
Garbiketa zerbitzuek egun hauetan beren langileen kopurua handitzen dute, eta atsedenik gabe lan egiten dute zarama-tapiz hori, iaz 1.034.400 kilo pisatu zituena, kontrolpean izateko. Ahalegin guztiak ahalegin, saihestezina da lur “itsagarri”ko sentsazio hori, edalontziak atzean uzteko saiakera ezinezkoa da eta putzuak saihestea eginkizun desesperatua.
Gaur goizean hain zuzen ere, entzierroaren aurretik, Gazteluko plazan, eta parrandak ehundaka gazteentzat jarraitzen zuen bitartean, garbiketa zerbitzuko langileak bere lana egiteko lekua lortzen saiatzen ziren. Mahukak, ura, erratzak, zinkinkeriarekin borrokan. Eguerdi aldera, plaza zilarra baino distiratsuago zegoen.
