Zezen bat ibilbidean gelditzen bada, ohikoa da lasterkariak hura berriro abia dadin saiatzea. Entzierroko lantze hori lasterkari adituen eta errekorte-egileen zeregina da, baina haren dinamikak arau hauei erantzuten die. Lehenik eta behin, lasterkariek unaiek aginduriko segurtasun eremua errespetatu behar dute. Haiek ezagutzen dute zezenaren portaera eta animalia hagaz xaxatzen saiatuko dira lehenbizi hurbil badaude. Bigarrenik, zezena aurrerantz joan dadin saiatu behar da beti, zezen-plazarantz, bidean daudenak erne eta animalien zain daudelako. Ez da hori zezenek jada gainditu dituzten lasterkarien kasua, zein, entzierroa bukatu dela adierazten duen suziria entzun arte erlaxatu behar ez badira ere, ziur inkontzienteki lasaiago egoten baitira.
Zezena, Xabi Lizarragaren sail horretan ikusten dugun bezala, atzetik aurrerantz deitu behar da, ibilbidearen hasieratik bukaerarantz. Ezin dugu nola egin behar den deskribatu, ezen hori esperientziaz ikasten da, baina batzuetan zezenetik hurbil ibiltzea aski da hori berriro abia dadin eta ibilbidea buka dezan.
